FEMA is de uitvoerende arm van de komende politiestaat en zal dus alle operaties leiden. De presidentiële uitvoeringsbesluiten die reeds in het federale register zijn opgenomen, maken ook deel uit van het wettelijke kader voor deze operatie.
De kampen hebben allemaal spoorwegfaciliteiten en wegen die van en naar de detentiefaciliteiten leiden. Velen hebben ook een luchthaven in de buurt. Het merendeel van de kampen biedt plaats aan een bevolking van 20.000 gevangenen. Momenteel bevindt de grootste van deze faciliteiten zich net buiten Fairbanks, Alaska. De faciliteit in Alaska is een enorme faciliteit voor geestelijke gezondheidszorg en kan ongeveer 2 miljoen mensen bevatten.
Er zijn meer dan 800 gevangenkampen in de Verenigde Staten(1). Ze zijn allemaal volledig operationeel en klaar om gevangenen op te vangen. Ze zijn allemaal bemand en zelfs omringd door fulltime bewakers. Maar ze zijn allemaal leeg. Deze kampen zullen worden beheerd door FEMA (Federal Emergency Management Agency) als de staat van beleg in de Verenigde Staten moet worden geïmplementeerd en het enige dat nodig is, is een presidentiële handtekening op een proclamatie en de handtekening van de procureur-generaal op een bevelschrift waaraan een lijst met namen is gehecht.
Het Rex 84-programma werd opgericht op basis van de redenering dat als een “massale uittocht” van illegale vreemdelingen de Mexicaanse / Amerikaanse grens overstak, ze snel zouden worden opgepakt en vastgehouden in detentiecentra door FEMA. Rex 84 maakte het mogelijk om veel militaire bases te sluiten en om te vormen tot gevangenissen. Operation Cable Splicer en Garden Plot zijn de twee subprogramma’s die zullen worden geïmplementeerd zodra het Rex 84-programma is gestart voor het juiste doel. Garden Plot is het programma om de bevolking onder controle te houden. Cable Splicer is het programma voor een ordelijke overname van de staats- en lokale overheden door de federale overheid.
Wat wordt het startpunt om deze faciliteiten in gebruik te nemen? Een door de mens veroorzaakte of natuurramp? Een grote terroristische aanslag? Een aardbeving? Een catastrofale financiële ineenstorting die een paniek van dergelijke omvang zou veroorzaken om landelijke paniek te veroorzaken? (Covid 19? Apenpokken?, red.)
Zodra een grote ramp zich voordoet (of het nu een echte gebeurtenis of een gefabriceerde gebeurtenis is, maakt niet uit) wordt de staat van beleg haastig ingesteld en zijn we allemaal in handen van de overheidsinstanties (FEMA) die zichzelf dus als onze beschermers afschilderen. Maar wat gebeurt er als we de gezagsdragers in twijfel trekken en hoe ze al onze vrijheden wegnemen? Zullen wij degenen zijn die op deze kampen worden vastgehouden? En wie gaan ze oppakken? Die met geweren? Wie vragen stelt? Degenen die willen weten wat er ECHT aan de hand is?
Wanneer ze deze informatie voor het eerst tegenkomen, gaan velen in een staat van totale ontkenning. “Hoe kon dit? Ik geloofde dat ons land vrij was en voelde altijd een gevoel van troost in de wetenschap dat zolang we anderen geen pijn deden bij het observeren van onze vrijheid, we aan onszelf werden overgelaten. ” Idealiter zou dat waar zijn. Maar de krachten die deze regering leiden, zijn verre van ideaal. De tijd nadert snel dat wij degenen zullen zijn die zich afvragen: “Wat is er met onze vrijheid gebeurd? Aan onze vrijheid van meningsuiting? Aan ons recht om onszelf en ons gezin te beschermen? Om als individu te denken? Om onszelf uit te drukken op welke manier we maar willen?” Zodra we die vrijheid uitdagen, ontdekken we hoe vrij we werkelijk zijn.
Hoeveel zijn bereid om die uitdaging aan te gaan? Heel weinig inderdaad, anders zouden we ons niet in de situatie bevinden waarin we ons op dit moment bevinden. We zouden de dingen niet hebben laten vorderen en uit de handen van het publiek en in de handen van degenen die ons onder hun controle willen houden, ongeacht wat er nodig is, en dat omvat het gebruik van geweld en detentie voor degenen die de verkeerde vragen stellen. Wordt het stellen van vragen voortaan verboden? Er zijn onlangs verschillende gevallen gemeld waarbij degenen die vragen stelden die te dicht bij de onnoemelijke waarheid (de doofpot) kwamen, werden verwijderd uit persconferenties en uit het oor van het publiek. Ook degenen die met de pers wilden spreken, werden vastgehouden en ofwel opgesloten, opgesloten in een psychiatrisch ziekenhuis, afgeslacht (door schijnzelfmoorden) of in diskrediet gebracht.
Het is duidelijk dat degenen in Nazi-Duitsland die werden opgepakt en gedood, niet geloofden dat het hen kon overkomen. Hoe konden fatsoenlijke mensen getuige zijn geweest van dergelijke gruweldaden en nog steeds niets zeggen? Gaan we hier hetzelfde doen als ze achter de schermen een voor een die individuen afpakken die opkomen voor de rechten van de burgers, de waarheid aan het licht brengen? Of gaan we daar gewoon zitten en ons afvragen wat er met dit land is gebeurd, totdat het te laat is?
De waarheid achter 